Αν υπάρχει κάτι που μπορεί να μας κρατήσει για πάντα νέους, αυτό είναι η άσκηση. Καθημερινές δόσεις σωματικής δραστηριότητας έχουν αποδειχτεί πως εμποδίζουν πολλούς παράγοντες γήρανσης. Το στρές, τη παχυσαρκία, τις καρδιολογικές παθήσεις, τον διαβήτη. Και όσα περισσότερα χρόνια ασκείσαι και είσαι σωματικά δραστήριος, τόσο λιγότερο θα αντιλαμβάνεσαι τη πάροδο του χρόνου πάνω σου.
20χρονοι
Το καλό με το να είσαι σε αυτή τη δεκαετία είναι πως μπορείς να πιέζεις πολύ το σώμα σου και να μην έχεις αρνητικό αντίκτυπο. Πάντα βέβαια σε λογικά πλαίσια. Το κακό με αυτές τις ηλικίες είναι πως συνήθως ταλαιπωρούμε το σώμα μας και τον οργανισμό μας με ξενύχτια και κακές διατροφικές συνήθειες. Για τους περισσότερους, είναι μια δεκαετία με πολύ άγχος, χωρίς ιδιαίτερο πάντα λόγο, περιόδους με έντονη δίαιτα και περιόδους με κακή διατροφή, και αλλοπρόσαλη άσκηση.
30χρονοι
Σε αυτη τη δεκαετια, το να κρατιεσαι fit, σημαινει μεγαλυτερη προσπαθεια
Λίγο πριν, λίγο μετά τα 30, αρχίζουμε και συνειδητοποιούμε πως το περιττό βάρος δεν φεύγει όσο εύκολα έφευγε μέχρι πρότινος. Αυτό οφείλεται στον βασικό μεταβολισμό, ο οποίος μειώνεται 1 με 2% κάθε 10ετία, αλλά και στη φυσική μείωση της μυϊκής μάζας και αύξηση του λίπους. Έτσι λοιπόν δεν χρειαζόμαστε τις ίδιες θερμίδες για να συντηρήσουμε το σώμα μας. Αν όμως μιλάμε για έναν άνθρωπο που γυμνάζεται εντατικά και με συνέπεια, αυτός δεν θα παρατηρήσει τόσο άμεσες αλλαγές στο σώμα του. Αν πάλι δεν γυμνάζεται, η διαφορά σε μυϊκό τόνο, σωματικό βάρος και σωματικό λίπος μπορεί να είναι τεράστια.
Σε αυτή την ηλικία, πιστεύω πως το ιδανικό είναι να διατηρούμε ψηλά την ένταση, αλλά με μεγαλύτερα διαλείμματα αποκατάστασης, είτε για μέσα στη προπόνηση, είτε και απο συνεδρία σε συνεδρία. Κυκλικά προγράμματα που εναλλάσουν τις ασκήσεις και τις μυϊκές ομάδες και κρατούν σχετικά ψηλά τους παλμούς, τα θεωρώ ιδανικά. Το ασκησιολόγιο πρέπει να έχει έντονα το στοιχείο της μυϊκής ενδυνάμωσης. Μετά απο μια εγκυμοσύνη, που συναντούν οι γυναίκες που διανύουν αυτή τη δεκαετία, ένα πρόγραμμα σαν το πιλάτες, θεωρώ πως έχει υψηλή αξία, για να αρχίσουν να τραβιούνται όλα στη θέση τους σιγά σιγά.
40χρονοι
Κρινεται αναγκαια η υιοθετηση καλων συνηθειων, όπως στεκομαι ορθιος αντι να καθομαι, περνω τις σκαλες και οχι το ασανσερ…
Σε αυτή τη δεκαετία αρχίζουμε και νιώθουμε τον αντίκτυπο της βαρύτητας, όλα αρχίζουν και δεν είναι τόσο στητά και σφιχτά, οι ορμόνες κάνουν τα δικά τους, και ο μεταβολισμός μας, συνεχίζει να σβήνει, σε συνδυασμό με περαιτέρω μείωση της μυϊκής μάζας και αύξηση του λιπώδους ιστού. Δεν σημαίνει απαραίτητα πως κάνετε εσείς κάτι λάθος, η σύσταση του σώματος αλλάζει.
Άσκηση με αντιστάσεις λοιπόν, κατα προτίμηση ελεύθερα βάρη και το βάρος του σώματος μας και όχι όργανα είναι αυτό που προτείνεται. 3 φορές την εβδομάδα, σε συνδυασμό με αερόβιο έργο χαμηλής έντασης, μπορεί να μας κρατήσει σε φόρμα αλλά και να βελτιώσει τα πράγματα. Χαμηλή ένταση στο αερόβιο, αλλά πιέστε την προπόνηση αντίστασης. Για να γίνει αυτό όμως θέλει σωστή καθοδήγηση και τεχνική. Καλώς ή κακώς, δεν είναι σαν το τρέξιμο ή το ποδήλατο, θέλει απαραίτητα έναν καταρτισμένο προπονητή. Δεν είναι το ίδιο εύκολο, αλλά και τα αποτελέσματα είναι τελείως διαφορετικά.
50χρονοι
Εδώ τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο δύσκολα, ειδικά για τους ανθρώπους που τα προηγούμενα χρόνια δεν είχαν την άσκηση στη ζωή τους. Παρόλα αυτα, δεν είναι αργά. Διορθωτικές ασκήσεις σώματος και στάσης σώματος είναι πολύ σημαντικές και πρέπει να είναι αναπόσπαστο κομμάτι της προπόνησης ασκούμενου αυτού του ηλικιακού γκρουπ. Ασκήσεις με το σώμα μας, είτε με βάρη αν έχουμε το υπόβαθρο, και προγράμματα όπως γιογκα και πιλατες που περιέχουν έντονα το διατατικό στοιχείο και την ενδυνάμωση του κορμού είναι καλές επιλογές.
60χρονοι
3 φορές την εβδομάδα περπάτημα ή άλλου αερόβιου τύπου άσκηση, χαμηλής έντασης, συν λίγες ασκήσεις με το βάρος του σώματος, μπορεί να είναι σωτήριες. Και για την καρδιά μας και για την ψυχολογία και για την εμφάνιση μας, για την υγεία μας γενικότερα.
